روان پویشی و روانکاویسرگذشتمتفکران بزرگمکاتب روانشناسی
واقعه کوکائین و ماجرای اعتیاد پزشکان جوان
داستان اعتیاد فروید و هالستد به کوکائین
واقعه کوکائین
واقعه کوکائین داستان مشهوری است که اگر با زندگینامه فروید آشنا باشید احتمالا به گوشتان خورده باشد. فروید و هالستد در ابتدا به کوکائین به عنوان یک ماده شیمیایی نگاه می‌کردند که می‌تواند یک داروی مدرن پزشکی باشد و هیچ اطلاعی درباره خطرات و عوارض آن نداشتند اما بعدها داستان استفاده از این ماده مخدر عوض شد…
«زیگموند فروید»، روان‌شناس معروف کوکائین را از طریق بینی مصرف می‌کرد و «ویلیام هالستد» اولین جراح آمریکایی با استفاده از سوزن تزریق می‌کرد که هر دو این پزشکان و روان شناسان اولین پزشکان جوانی بودند که در اوایل سال‌های ۱۸۸۰ به کوکائین معتاد شدند.
بر اساس اسناد تاریخی فروید برخلاف هالستد همیشه اعتیاد خود را انکار می‌کرد. هالستد که اولین نفر در جهان است که از بیهوشی و داروهای ضدعفونی در جراحی استفاده کرد و فروید سلسله‌مراتب ناخودآگاه ضمیر انسان را شناسایی کرد. هر دو این شخصیت‌ها در ایجاد دنیای مدرن امروزی نقش مهمی ایفا کردند ولی داستان آنها با کوکائین کمتر برای مردمان گفته شده است که «هاوارد مرکل» در کتاب «یک آناتومی اعتیاد» روی این موضوع اختصاصی و به عبارت بهتر روی این بعد از شخصیت این دو چهره شاخص متمرکز می‌شود.
کمبود اطلاعات از مضرات کوکائین
وی اعتقاد دارد فروید و هالستد پیش از واقعه کوکائین، به کوکائین به عنوان یک ماده شیمیایی نگاه می‌کردند که می‌تواند به عنوان یک داروی مدرن در پزشکی وارد شود و البته هیچ اطلاعی درباره خطرات و عوارض آن نداشتند.
حتی فروید به دوست پزشکش برای رهایی از مورفین و دردهای جراحی، استفاده از کوکائین را پیشنهاد می‌کند. هرچند استفاده از کوکائین در روزهای اول نتیجه معجزه‌آسایی به همراه دارد ولی در روزهای بعد به گفته خود فروید استفاده از کوکائین تنها به خاطر هیجان‌های جنسی او را به استفاده از آن ترغیب می‌کند که بر اساس نوشته‌ای که از وی در ۲ ژوئن سال ۱۸۸۴ به جای مانده است حتی در مواقع افسردگی استفاده از این ماده نتایج خوبی برای فروید به همراه دارد که بعضی از نظریات روانشناسی خود را بر همین اساس می‌نویسد. اما هالستد وقتی از اثرات بی‌حسی کوکائین اطلاع پیدا می‌کند در جراحی‌های خود از این ماده استفاده می‌کند که در آن موقع به خاطر هزینه بالای آن تنها برای خانواده‌های ثروتمند نیویورک استفاده می‌شد.
وقتی این افراد ثروتمند از استفاده کوکائین و کاهش درد آن اظهار رضایت می‌کردند خود هالستد نیز مثل فروید مشتاق می‌شود که البته در نوشته‌هایش اعتیاد به این ماده را اتفاقی عنوان می‌کند.
تاثیر مصرف کوکائین بر نظریات فروید
مارکل، استاد تاریخ پزشکی در این کتاب در باره واقعه کوکائین می‌نویسد: مصرف کوکائین به احتمال بسیار قوی باعث بروز احساسات عجیب‌وغریب فروید و نظریات اولیه او درباره ضمیر ناخودآگاه انسان شده است که حتی در تفسیر رؤیاهای انسان از این ماده کمک گرفته است. نظریات فروید درباره شادی، درد، سرکوبی گناه و رهاسازی ذهنی و تمام نظریات دیگر او که در علم روانشناسی به عنوان یک شاهکار محسوب می‌شود همگی به کوکائین ارتباط داشته‌اند و برخلاف دانشمندان او هیچ توانایی در روانکاوی انسان نداشته است.
البته نویسنده به طور قطعی ارتباط بین کوکائین و توانایی فروید در روانشناسی را بحث نمی‌کند ولی مثل هر تحلیل‌گر تاریخی احتمالات این رابطه را قوی می‌داند چرا که هیچ شکی نیست که کوکائین شغل هالستد را نابود کرد اگرچه به کمک دوستش ویلیام ولش که به نبوغ او در علم پزشکی اطلاع داشت در دانشگاه جان هاپکینز به تدریس جراحی ادامه می‌دهد. با این وجود هالستد تا آخر عمرش به مصرف کوکائین و البته مورفین ادامه می‌دهد که این مصرف حضور منظم او را در سر کلاس درس مختل می‌کرد.
منبع
لس آنجلس تایمز/۲۱ آگوست/ ترجمه محمد حسنلو
