آسیب شناسیرواندرمانی

ویژگی‌های روانشناس و رواندرمانگر خوب

از کجا بفهمیم یک روانشناس کارش را بلد است

یک روانشناس و رواندرمانگر خوب را چطور پیدا کنیم

شاید شما هم به دنبال یک درمانگر یا مشاور می‌گردید تا بتوانید برخی از مشکلات فردی و عاطفی خود را حل کنید. اولین سوالی که در این موارد با آن مواجه می‌شوید این است که باید دنبال چه ویژگی‌هایی در یک روانشناس بگردیم؟ اگر جلسات را با یک رواندرمانگر شروع کردم، از کجا بفهمم انتخاب خوبی را انتخاب کرده‌ایم؟ در این مقاله سعی کردم ویژگی‌های یک روانشناس و رواندرمانگر خوب را برای شما بازگو کنم. برای مطالعه نتایج یک درمان مناسب این مقاله را بخوانید.

 

ویژگی‌های روانشناس و رواندرمانگر خوب:

 

 قدرت همدلی بالا

روانشناس باید بتواند از نقطه نظر مراجع به مسائل نگاه کند و احساس، افکار و عقاید او را درک کند. روانشناس برای تسهیل فرآیند درمان باید بتواند وارد دنیای فرد شود و همچنین بتواند این همدلی را ابراز کند.  رواندرمانگر باید بتواند با طیف وسیعی از انسان‌ها ارتباط برقرار کند و آنها را درک کند

پذیرش بالا و توجه بی قید و شرط

مراجع برای این که بتواند به راحتی مشکلات خود را بازگو کند، نیاز به یک محیط امن دارد. معمولا مراجعین نیاز دارند در مورد عمیق‌ترین احساسات و دردناک‌ترین خاطرات و مشکلاتشان حرف بزنند.
رواندرمانگر لازم است نسبت به عواطف مراجع پذیرش بالایی نشان دهد و او را سرزنش یا قضاوت نکند. مراجع باید احساس کند با وجود تمام ضعف‌هایش پذیرفتنی است. البته این به آن معنی نیست که درمانگر نباید هیچ حد و مرزی برای فرایند درمان ایجاد کند.
به قول کارل یونگ، ” ما در رابطه آسیب می‌بینیم و در رابطه باید شفا پیدا کنیم”. این جمله اهمیت یک رابطه سازنده در فرایند درمان را به خوبی نشان می‌دهد.

مهارت حل مساله

هر چند که درمانگر خود نباید مسائل مراجع را به شخصه حل کند و مسئولیت آنها را بپذیرد، اما باید بتواند در حل مشکلات به خوبی ذهن مراجع را باز کند.در نتیجه لازم است که قدرت خوبی در حل اینمسائل داشته باشد

انعطاف‌پذیری

یکی از ویژگی‌های روانشناس و رواندرمانگر خوب داشتن انعطاف در درمان است. برخی از افراد به نوع خاصی از درمان ها یا تکنیک‌های روانشناختی خوب پاسخ نمی‌دهند، درمانگر نباید در روش و رفتار خود متعصب باشد. معروف است که می‌گویند مراجع روش درمان را با خود به جلسه درمان می‌آورد.

 خودآگاهی

رواندرمانگر خوب نسبت به عواطف، مشکلات و روانرنجوری‌های خود آگاه و مسلط است. تا حد امکان درمانگر و روانشناس خوب باید با مشکلات خود کنار آمده باشد تا در فرایند درمان اختلال ایجاد نشود. برای این موضوع لازم است که درمانگر خودش پیش از درمان، تحت درمان قرار گرفته باشد.

 ایجاد اتحاد درمانی مناسب

یکی دیگر از ویژگی‌های روانشناس و رواندرمانگر یا مشاور خوب توان ایجاد یک ارتباط سازنده محکم با مراجع برای کمک به پیشبرد اهداف درمانی است. روانشناس باید بتواند با ایجاد اعتماد و گرمی در جلسه، مراجع را نسبت به درمان ترغیب کند.

 توانایی توضیح و مواجهه دادن

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های روانشناس این است که بتواند به خوبی احساسات، افکار و باورهای ناکارامد را توضیح دهد و مراجع را با عواقب آنها مواجه کند. مواجه شدن مراجع با واقعیت، افکار و باورهایش از مهمترین بخش‌های درمان است. این موضوع باید صریح و همدلانه صورت پذیرد.

نوع‌دوست و یاری‌رسان

روانشناس باید از کمک به دیگران، مخصوصا در جلسات درمانی لذت ببرد. مراجع نباید این حس را پیدا کند که عواطف و احساسات و سرنوشتش برای درمانگر اهمیت خاصی ندارد.

 حساسیت به فرهنگ مراجع

رواندرمانگر باید در فرآیند درمان بافت فرهنگی مراجع را در نظر بگیرد. بسیاری از مسائل که در یک فرهنگ ناهنجاری محسوب می‌شود در فرهنگ دیگر چنین نیست. به طور مثال در فرهنگ غربی این که جوان ۲۷ ساله با خانواده‌اش زندگی کند، این احتمال را که شخصیتی وابسته باشد بالا می‌برد اما در فرهنگ ایران الزاما به این شکل نیست.

 

نویسنده: بهروز هاشمی

تعیین وقت روانکاوی

 

برچسب ها

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پژوهش