مردِ تبهگن به جای آنکه به سادگی بگوید: «من دیگر ارزشی ندارم»، دروغِ اخلاقی در دهانِ وی میگوید: «هیچ چیز ارزشی ندارد، زندگی بیارزش است»… فریدریش نیچه – کتاب غروب بتها تبهگن یعنی منحط و تبهگنی ترجمه degeneration است. تبهگن یعنی موجودی که از طبیعت خویش فاصله گرفته است. مثل ببری که گیاه بخورد، گوسفندی که گاز بگیرد و انسانی که از هویت انسانیاش متنفر باشد.
مجله بسیار خوبی است ممنون از تلاش تان.