تصمیمگیری برای چیزی، مثل این است که خودم (از خودم) نوشته بگیرم که من باید (یا نباید) برای دستیابی به فلان چیز تلاش کنم. پس تصمیم گرفتن نوعی پیمان بستن است. همیشه خطر شکست در آن هست و عملیست که همهی وجودم در آن دخیل است. عشق و اراده، رولو می، ترجمه سپیده حبیب
